APOLLO 7

APOLLO 7

Dzień startu: 11 Październik 1968
Dzień powrotu na Ziemię: 22 październik 1968

Załoga:

Walter M. Shirra Jr.

Donn F. Eisele

Walter Cunningham

Po tragedii Apollo 1, w styczniu 1967 roku, program Apollo potrzebował sukcesu, który w pewnym stopniu podbudowałby wiarę w jego realizację. Moduł dowodzenia przeszedł szereg zmian konstrukcyjnych aby wyeliminować ewentualne ryzyko pożaru, który był głowną przyczyną wcześniejszej tragedii. Misja ta miała za zadanie przetestowanie nowego modułu dowodzenia, a także Service Propulsion System (SPS), który miał za zadanie umieścić Apollo na orbicie księżycowej, a następnie umożliwić jej opuszczenie w drodze powrotnej.

Misja zakończyła się absolutnym sukcesem. Ponieważ brak było modułu księżycowego, możliwe było użycie mniejszej, bardziej sprawdzonej rakiety Saturn 1B, zamiast potężnej, lecz nadal nowej rakiety Saturn V. System odrzutowy (SPS) działał praktycznie bez zastrzeżeń podczas ośmiu kolejnych odpaleń. Większa oraz bardziej przestronna kabina była w dużej mierze bardziej wygodna niż wcześniejsze kabiny używane podczas programu Gemini.

Jednakże jedenaście dni na orbicie dały się odczuć astronautom: żywmość zepsuła się, a trójka astronautów cierpiała na przeziębienie. Jednak Misja Apollo 7 w dużym stopniu utorowała drogę kolejnym misjom programu APOLLO, udowadniając niezawodność używanego sprzętu. Podczas tego lotu Wally Schirra stał się jedynym astronautą który odbył lot w programach Mercury, Gemini i Apollo.