Misje NASA - MERCURY

7 pażdziernika 1958 roku NASA (National Aeronautics and Space Administration) ogłosiła Projekt Mercury, swoje pierwsze ważne przedsięwzięcie. Postawiono trzy główne cele programu: umieszczenie załogowego statku kosmicznego na orbicie ziemskiej, obserwacja zachowania człowieka w takich warunkach oraz bezpieczny powrót na powierzchnię. Na tym etapie istniało jeszcze wiele pytań bez odpowiedzi. Czy człowiek jest zdolny wydajnie funkcjonować jako pilot, mechanik i badacz w trudnych warunkach braku przyciągania ziemskiego? Jeśli tak, to kto będzie odpowiednią osobą zdolną sprostać temu wyzwaniu?

W skład Komitetu Selekcyjnego NASA wchodzili doświadczeni piloci: Charles Donlan, Warren North, Stanley White i William Argerson, a także grupa lekarzy lotniczych, psychiatrów i psychologów. Komitet uznał że nietypowe warunki związane z lotem kosmicznym są dobrze znane doświadczonym wojskowym pilotom oblatywaczom. W styczniu 1959, komitet otrzymał listę 508 uzdolnionych pilotów doświadczalnych. 110 kandydatów zostało wstępnie przyjętych i wezwanych do dalszych testów. Po okresie krótszym niż jeden miesiąc, w wyniku różnorodnych wywiadów i testów pisemnych, Komitet Selekcyjny NASA zatwierdził grupę 32 kandydatów.

Każdy z kandydatów przechodził jeszcze bardziej zaostrzone testy fizyczne i psychologiczne. Z grupy 32 kandydatów, 18-stu zostało zarekomendowanych do Projektu Mercury, bez dalszych zastrzeżeń medycznych. 1 kwietnia 1959, Robert Gilruth, kierownik Kosmicznej Grupy Zadaniowej (Space Task Group), do której należeli także Donlan, North i White, wybrali pierwszych astronautów amerykańskich. Tak zwaną "Siódemkę Mercury" (The "Mercury Seven") stanowili: Scott Carpenter, L. Gordon Cooper Jr., John H. Glenn Jr., Virgil I. "Gus" Grissom, Walter M. Schirra Jr., Alan B. Shepard Jr., oraz Donald K. "Deke" Slayton.

Na konferencji prasowej w Waszyngtonie, 9 kwietnia 1959, NASA przedstawiła "the Mercury Seven" opinii publicznej. Prasa, a później cała opinia publiczna, zaczęli traktować ich jak bohaterów, ucieleśniających nowy duch eksploracji kosmicznej. Każdy z nich (za wyjątkiem Slayton'a, który został uziemiony z powodu uprzednio nie wykrytych komplikacji serca, lecz później odbył lot jako członek załogi Apollo Sojuz) pomyślnie odbyli swoje loty w projekcie Mercury. Podczas 5-ciu lat trwania projektu, przeprowadzono sześć lotów załogowych i osiem lotów bezzałogowych, udowadniając, że loty kosmiczne z człowiekiem na pokładzie są rzeczywiście możliwe. Misje te utorowały drogę programom Gemini i Apollo oraz wszystkim przyszłym lotom załogowym.